یه اتفاق ناگوار

سلام امیررضا جان امروز روز چهارشنبه 29 اذر ماه سال 91

صبح که بابا محسن داشت میرفت سر کار تلفن خونه زنگ خورد من و تو خواب بودیم

بابا محسن دید از خونه ی خاله مهتاست اومد منو بیدار کرد

ساعت 7:15 بود خاله مهتا گفت

خیلی دلم گرفت کاش میتونستم ببینمش

اخه دلم برا این میسوزه که اقاجونم تورو ندید عزیزم

منو خیلی میخواست.ولی بدلیل مشکلاتی که بینمون بود رفت و امدها قطع شده بود

خلاصه این که بابا محسن اجازه نداد بریم مراسم

خب حقم داره اصفهان کجا ارومیه کجا بیشتر مخالفتش به خاطر تو بود که کوچولویی و سرما میخوری

یه روزی من و بابا محسن هم میریم عزیزم

اون موقع دوست دارم پسری باشی که یادمارو به نیکی ببرن و سربلندمون کنی

خدا بیامورزتش خیلی مرد با تقوا و با ایمانی بود

عذاب وجدانم به خاطر اینه که تورو نبردم پیشش امیررضاجان

 اقاجونم متولد سال 1307 بود درسال 1391 روز چهارشنبه ساعت 4 صبح ما رو تنها گذاشت باکوله باری از خاطرات قشنگش و لبای همیشه خندونش.

 این هم دوتا عکس از اقاجونم 

دوست داشتم بازم برام شعر بخونی و بخندی دستای پراز چین و چروکتو بگیرم و برام بخندی

اصلا نمیتونم خودمو ببخشم

چرا نتونستم ببینمت؟

نمی تونم باورکنم دیگه نیستی مرجان صدام کنی. 

حالا دیگه باید با خاطراتت زندگی کنم اقا جونم 

خیلی دوستت دارم